คำสอนพ่อจะอยู่กับเราตลอดไป
.
ผมเคยไปรอรั...

คำสอนพ่อจะอยู่กับเราตลอดไป
.
ผมเคยไปรอรับเสด็จในหลวง เมื่อราว 10 ปีก่อนที่โรงพยาบาลศิริราช พระองค์ถูกเข็นพระเก้าอี้เลื่อนออกมาท่ามกลางผู้คนมากมายที่รอรับเสด็จ หนึ่งในนั้นคือหญิงชราคนหนึ่งที่ดูไม่ค่อยแข็งแรงนักรอรับเสด็จอยู่ริมทางเดินด้านหน้าของแถว
.
เมื่อพระองค์เสด็จผ่านมาเห็นหญิงชราจึงมีรับสั่งให้แพทย์หยุดเข็นพระเก้าอี้เลื่อน ที่หน้าหญิงชราคนนั้น พระองค์ท่านค่อยๆ โน้มพระวรกายแล้วทรงยื่นพระหัตถ์สัมผัสมือที่พนมอยู่ของหญิงชรา พร้อมกับทรงตรัสบางอย่างกับหญิงชราผู้นั้น เมื่อพระองค์ท่านเสด็จผ่านไปประทับรถยนตร์พระที่นั่งกลับวัง ผู้คนโดยรอบ รีบวิ่งไปถามหญิงชราผู้นั้นด้วยความอยากรู้ในสิ่งที่พระองค์ทรงตรัสกับเธอ ผมเองก็เป็นหนึ่งในนั้นแต่ก็ไม่สามารถแหวกฝูงชนเข้าไปถามหญิงชราได้ แต่เพียงไม่นานก็มีคำพูด 1 ประโยคที่ถูกตะโกนส่งต่อกันมาว่า “ท่านบอกให้ยายอยู่อย่างพอเพียง” คำๆ นี้ ถูกตะโกนผ่านหญิงชราส่งต่อกันมายังผู้คนที่ยืนอยู่ด้านหลังปากต่อปาก ก้องกังวานอยู่ที่ใต้ถุนตึกของโรงพยาบาลศิริราชนานราว 5 นาทีเต็ม ซึ่งผมก็เป็นหนึ่งในนั้นที่ส่งต่อคำว่า “ท่านบอกให้อยู่อย่างพอเพียง” ไปยังผู้คนด้านหลัง จากนั้นไม่นานผมได้ทราบว่าพระองค์ท่านพระราชทานทรัพย์ส่วนพระองค์ให้กับหญิงชราไว้ดูแลสุขภาพจำนวนหนึ่ง
.
วันนั้นคือจุดเปลี่ยนในชีวิตผมอย่างแท้จริง ไม่ใช่แค่ทำให้ผมเริ่มหันมาเข้าใจความหมายของการ “อยู่อย่างพอเพียง” แต่วันนั้นทำให้ผมมองเห็นความหมายที่แท้จริงของ “ชีวิตที่มีคุณค่า” มันไม่ใช่แค่การสร้างมูลค่ามากมายให้กับตนเอง แต่มันคือการเป็นคนที่มีคุณค่าต่อผู้อื่น นี่คือสิ่งที่พระองค์ทรงเป็นเสมอมาไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานเพียงใด สัมผัสมืออันแผ่วเบาต่อหญิงชราไม่เคยเปลี่ยนไปไม่ว่าพระองค์ท่านจะมีพระชนมายุเท่าไร และนี่คือแบบอย่างที่ทำให้เด็กเกเรอย่างผมเลือกที่จะเปลี่ยนชีวิตให้รู้จักเป็นคนที่มีคุณค่าไปตลอดชีวิต
.
น้อมรำลึกถึงพระมหากรุณาธิคุณและร่วมถวายความอาลัย พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช
.
ข้าพระพุทธเจ้า นายสหรัฐ มานิตยกุล และครอบครัว

---